Nadchodzą zmiany w polskiej ortografii

Aktualności oświatowe

Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN uchwaliła zmiany zasad ortografii, które obowiązywać będą od 1 stycznia 2026 r. Termin ten przyjęto,
aby umożliwić wszystkim osobom oraz instytucjom dostosowanie się do nowych prawideł polszczyzny. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zmiany:

Pisownia wielką literą

Pisownia wielką literą nazw mieszkańców miast i ich dzielnic, osiedli i wsi,
np. Warszawianin, Ochocianka, Mokotowianin, Nowohucianin, Łęczyczanin, Chochołowianin;

Dopuszczenie alternatywnego zapisu (małą lub wielką literą) nieoficjalnych nazw etnicznych, takich jak kitajec lub Kitajec, jugol lub Jugol, angol lub Angol, żabojad lub Żabojad, szkop lub Szkop, makaroniarz lub Makaroniarz.

Pisownia wielką literą marek samochodów

Wprowadzenie pisowni wielką literą nie tylko nazw firm i marek wyrobów przemysłowych, ale także pojedynczych egzemplarzy tych wyrobów (samochód marki Ford i pod oknem zaparkował czerwony Ford).

Rozdzielna pisownia cząstek

Wprowadzenie rozdzielnej pisowni cząstek -bym, -byś, -by, -byśmy, -byście ze spójnikami, np. Zastanawiam się, czy by nie pojechać w góry.

Pisownia łączna nie-

Ustanowienie bezwyjątkowej pisowni łącznej nie- z imiesłowami odmiennymi (bez względu na interpretację znaczeniową: czasownikową lub przymiotnikową), tj. zniesienie wyjątku zezwalającego na „świadomą pisownię rozdzielną”.

Ujednolicenie zapisu (małą literą) przymiotników

Ujednolicenie zapisu (małą literą) przymiotników tworzonych od nazw osobowych, zakończonych na -owski, bez względu na to, czy ich interpretacja jest dzierżawcza (odpowiadają na pytanie czyj?), czy też jakościowa (odp. na pytanie jaki?), np. dramat szekspirowski, epoka zygmuntowska, koncert chopinowski, koncepcja wittgensteinowska, wiersz miłoszowski. Przymiotniki tworzone
od imion (rzadziej od nazwisk), zakończone na -owy, -in(-yn), -ów, mające charakter archaiczny, będą mogły być zapisywane małą lub wielką literą,
np. jackowe dzieci lub Jackowe dzieci; poezja miłoszowa lub poezja Miłoszowa; zosina lalka lub Zosina lalka; jacków dom lub Jacków dom.

Łączna pisownia członu pół-

Wprowadzenie łącznej pisowni członu pół- w wyrażeniach:

półzabawa,

półnauka;
półżartem,

półserio;

oraz pisowni z łącznikiem w połączeniu typu: pół-Polka, pół-Francuzka (odniesionym do jednej osoby).

Wyrazy równorzędne

Dopuszczenie w parach wyrazów równorzędnych, podobnie lub identycznie brzmiących, występujących zwykle razem, trzech wersji pisowni:

– z łącznikiem, np. tuż-tuż; trzask-prask; bij-zabij;
– z przecinkiem, np. tuż, tuż; trzask, prask; bij, zabij;
– rozdzielnie, np. tuż tuż; trzask prask; bij zabij.

W zakresie użycia wielkich liter w nazwach własnych:

  1. a) w nazwach komet wprowadzenie zapisu wszystkich członów wielką literą, np. Kometa Halleya, Kometa Enckego;

    b) wprowadzenie pisowni wielką literą wszystkich członów wielowyrazowych nazw geograficznych i miejscowych, których drugi człon jest rzeczownikiem
    w mianowniku, typu Morze Marmara, Pustynia Gobi, Półwysep Hel, Wyspa Uznam;

    c) w nazwach obiektów przestrzeni publicznej wprowadzenie pisowni wielką literą stojącego na początku wyrazu aleja, brama, bulwar, osiedle, plac, park, kopiec, kościół, klasztor, pałac, willa, zamek, most, molo, pomnik, cmentarz (przy utrzymaniu pisowni małą literą wyrazu ulica),  ulica Józefa Piłsudskiego, Aleja Róż, Brama Warszawska, Plac Zbawiciela, Park Kościuszki, Kopiec Wandy, Kościół Mariacki, Pałac Staszica, Zamek Książ, Most Poniatowskiego, Pomnik Ofiar Getta, Cmentarz Rakowicki;

    d) wprowadzenie pisowni wielką literą wszystkich członów (oprócz przyimków i spójników) w wielowyrazowych nazwach lokali usługowych
    i gastronomicznych,np. Karczma Słupska, Kawiarnia Literacka, Księgarnia Naukowa, Kino Charlie, Apteka pod Orłem, Bar Flisak, Hotel pod Różą, Hotel Campanile, Restauracja pod Żaglami, Winiarnia Bachus, Zajazd u Kmicica, Pierogarnia Krakowiacy, Pizzeria Napoli, Trattoria Santa Lucia, Restauracja Veganic, Teatr Rozmaitości, Teatr Wielki;

    e) wprowadzenie pisowni wielką literą wszystkich członów w nazwach orderów, medali, odznaczeń, nagród i tytułów honorowych, np. Nagroda im. Jana Karskiego i Poli Nireńskiej, Nagroda Nobla, Nagroda Pulitzera, Nagroda Templetona, Nagroda Kioto, Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus, Nagroda Artystyczna Miasta Lublin, Nagroda Literacka Gdynia, Śląska Nagroda Jakości, Nagroda Rektora za Wybitne Osiągnięcia Naukowe, Nagroda Newsweeka im. Teresy Torańskiej, Nagroda Wielkiego Kalibru, Mistrz Mowy Polskiej, Ambasador Polszczyzny, Honorowy Obywatel Miasta Krakowa.

W zakresie pisowni prefiksów:

  1. a) uzupełnienie reguły ogólnej: W języku polskim przedrostki — rodzime i obce — pisze się łącznie z wyrazami zapisywanymi małą literą. Jeśli wyraz zaczyna się od wielkiej litery, po przedrostku stawia się łącznik, np. super-Europejczyk;

    b) dopuszczenie rozdzielnej pisowni cząstek takich jak super-, ekstra-, eko-, wege- mini-, maksi, midi-, mega-, makro-, które mogą występować również jako samodzielne wyrazy, np. miniwieża lub mini wieża, bo jest możliwe: wieża
    (w rozmiarze) mini;superpomysł lub super pomysł, bo jest możliwe: pomysł super;
    ekstrazarobki lub ekstra zarobki, bo jest możliwe: zarobki ekstra;
    ekożywność lub eko żywność, bo jest możliwe: żywność eko.

Pisownia niby- oraz quasi-

Wprowadzenie jednolitej łącznej pisowni cząstek niby-, ­quasi- z wyrazami zapisywanymi małą literą, np. nibyartysta, nibygotyk, nibyludowy, nibyorientalny, nibyromantycznie; nibybłona, nibyjagoda, nibykłos, nibyliść, nibynóżki, nibytorebka; quasiopiekun, quasinauka, quasipostępowy, quasiromantycznie,

przy zachowaniu pisowni z łącznikiem przed wyrazami zapisywanymi wielką literą, np. niby-Polak, quasi-Anglia.

Wprowadzenie łącznej pisowni nie- z przymiotnikami i przysłówkami

Wprowadzenie łącznej pisowni nie- z przymiotnikami i przysłówkami odprzymiotnikowymi bez względu na kategorię stopnia, a więc także w stopniu wyższym i najwyższym, np. nieadekwatny, nieautorski, niebanalny, nieczęsty, nieżyciowy; niemiły, niemilszy, nienajmilszy; nieadekwatnie, niebanalnie, nieczęsto, nieżyciowo, nielepiej, nieprędzej, nienajlepiej, nienajstaranniej.

Szczegółowe informacje znajdują się w załączonym komunikacie Rady Języka Polskiego oraz dokumencie pt. „Zasady pisowni i interpunkcji polskiej”, opracowanym przez Radę Języka Polskiego po raz pierwszy.

Polecamy szkolenia nawiązujące do artykułu:

Scroll to Top

PROGRAM TUS (MK)

1. Podstawy teoretyczne TUS

  • cel i założenia TUS
  • oddziaływanie przez modelowanie, ćwiczenie zachowania, wzmacnianie i generalizację
  • instrukcje, wizualizacje, scenki, rola informacji zwrotnej

2. Tworzenie grup TUS

  • rola prowadzących
  • właściwy dobór do grup
  • rozmowa wstępna z rodzicem
  • rozmowa wstępna z dzieckiem (diagnoza)
  • wskazania do pracy indywidualnej

3. Prowadzenie grup, praca „tu i teraz”, proces grupowy

  • struktura zajęć: plan zajęć stacjonarnych
  • tworzenie systemu zasad i systemu motywacyjnego
  • konstruowanie wzmacniających komunikatów
  • praca z emocjami dziecka
  • praca  z trudnymi zachowaniami
  • współpraca z rodzicami

4. Trening Społeczny

  • planowanie tematów dostosowanych do potrzeb uczestników
  • przygotowywanie materiałów na zajęcia
  • przykładowe ćwiczenia, gry i zabawy

5. Zakończenie

Podsumowanie warsztatów, dyskusja, ewaluacja, test podsumowujący zdobytą wiedzę.

6. Materiały dla uczestników (wersja elektroniczna):

  • KAMIENIE MILOWE
  • narzędzia TUS
  • przykładowy plan TUS
  • przykłady instrukcji
  • karty emocji
  • linki do filmów

Wykładowca: Monika Kolon: Pedagog, socjolog, trener umiejętności społecznych w obszarze komunikacji, kreatywności i automotywacji; pracuje z dziećmi i młodzieżą; szkoli dorosłych, prowadzi autorskie programy edukacyjne i profilaktyczne dla dzieci i młodzieży. Absolwentka Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW, uczestniczka kursu „Terapia poznawczo – behawioralna dzieci i młodzieży”